Copywriting en communicatie
The medium is the message leerde ik vroeger tijdens mijn studie Communicatiewetenschap. In het geval van de lezersreacties op de ‘kleine Twitter voor Dummies’ gaat dat ook een beetje op. Want de reacties zijn dubbelleuk: niet alleen dat de lezers tevreden zijn, maar ook dat ze mij via Twitter een berichtje sturen en het boekje ze dus misschien een zetje gegeven heeft om te gaan twitteren!
De toiletjuffrouw staarde uit het raam. Ik ging naast haar staan en vroeg waar ze naar keek.
Ze wees. ‘Kijk, dat is mijn kleindochter, met dat gele truitje aan. Even kijken of het goed gaat.’ De vrouw keek glimlachend toe hoe het meisje zorgvuldig een witte fiets uitzocht in de stalling – het was een wc in nationaal park de Hoge Veluwe.
‘Ze kan nog niet zo goed fietsen’, zei ze. ‘Ze heeft het pas geleerd. Ze komt uit Oekraïne en is net pas in Nederland.’
De vrouw ging weer zitten achter haar tafel met het schoteltje erop. Ik zocht naar 25 cent.
‘Haar moeder is nu weer terug. In Oekraïne. Ze heeft niet de Nederlandse nationaliteit en moet zeker drie maanden daar blijven.’
De lach van de vrouw verdween van haar gezicht.
‘Het is heel, heel zwaar.’
Ik ging naar de wc. En dacht na over het contrast tussen de vrolijke herberg in het park en de herberg waarin voor sommige mensen geen plaats is.
In 2010 richtte ik Bureau voor Goede Zaken op, met als aanbod campagnes + communicatie + projectleiding. Op het snijvlak van deze drie disciplines had ik de jaren daarvoor met veel plezier geopereerd in mijn werk bij landelijk GroenLinks. Op het scherpst van de snede soms, fijn! Maar in de afgelopen drie jaar merkte ik twee dingen:
1 Mijn aanbod was te breed, en daardoor onduidelijk
2 Ik ging (weer) steeds meer schrijven, zakelijk, maar ook fictie. Twitter voor Dummies, web- en andere teksten, persberichten, twee dikke 10+ kinderboeken, tekstconcepten. Met veel plezier.
Dus ik trok een conclusie. Vanaf nu kies ik voor focus op woorden en verhalen. Zo houd ik mijn aanbod helder en mijn pen scherp. [Lees meer…]
